در دوران دیکتاتوری رضاخان و بویژه ایام اقتدار پسرش محمدرضا پهلوی تا سپیده دم پیروزی انقلاب، بهائیت تسلطی بی چون و چرا و حضوری پر رنگ بر مقدرات و زندگی مردم مسلمان ایران داشت. در این دوران مردم همواره نظاره گر غارتگری بیت المال توسط بهائیان و حاکمیت این فرقه ضاله  بر جریان تصمیم گیری و اجرای امور کشور بر اساس طرح و برنامه های غارتگرانه صهیونیستی و تلاش آنان برای از خودبیگانگی مردم، مخصوصا جوانان این آب و خاک بوده اند.
حبیب ثابت از جمله کسانی بود که با استفاده از سلطه ای که در دربار ایران داشت از هیچ گونه غارتی مضایقه نکرد.

حبیب ثابت معروف به پاسال از یهودیان بهایی شده و از اهالی همدان بود. او در ابتدای جوانی راننده ای ساده بود.بعد از ایجاد «شرکت امناء» در دوران رضاخان، با شرکت همکاری می کند و مسئول شرکت و امین جامعه بهائیان ایران می شود و با سرمایه شرکت به تجارت می پردازد. ثابت پاسال نماینده انحصاری شرکت فولکس واگن بود و بیش از صد شرکت لوازم آرایشی زنانه و مردانه را اداره می کرد که همگی زیرمجموعه شرکت فیروز بودند و دفاتر آنها در ساختمان هایی در خیابان طالقانی و جنب حضیرة القدس قرار داشت. پاسال برای اینکه از ایجاد مسجد یا یک مرکز ضد بهائیت در اطراف جلوگیری کند، تمام اراضی اطراف حضیرة القدس در خیابان سمیه و خیابان نجات الهی و خیابان طالقانی را خرید. اواخر دهه 1330 کارخانه روکش لاستیک اتومبیل جنرال تایر را ایجاد کرد و با استفاده از نفوذ بهائیان در دربار، مزایده روکش کردن لاستیک های فرسوده اتوبوسرانی را برنده شد و دهها میلیون تومان سود خالص نصیب خود و جامعه بهائیان کرد.بعد در سال 1340 به منظور گسترش کارخانه با رابر تایر که سهامش متعلق به یهودیان ایرانی تبار مقیم آمریکا بود،مشارکت کرد و کارخانه جنرال تایر و رابر ایران را احداث کرد و برای این کارخانه 600 میلیون تومان وام با سود 5/1 درصد از بانک صنعت و معدن، 250 میلیون تومان از بانک ملی و 150 میلیون تومان از بانک های دیگر وام گرفت.چند سال بعد برای گسترش شرکت 460 میلیون تومان دیگر از بانک صنعت و معدن وام گرفت.

منبع عکس موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی
حبیب ثابت (ثابت پاسال) و ریچارد نیکسون رئیس جمهور آمریکا

ثابت پاسال اولین سرمانه داری بود که نمایندگی شرکت پپسی کولا را در ایران زد و اولین نوشابه گاز دار را در ایران تولید کرد و برای تبلیغ آن هر روز دانش آموزان را برای بازدید به کارخانه می آورد. وقتی مسئله بهائی بودن حبیب ثابت و کارکنان کارخانه فاش شد، مراجع تقلید این نوشابه را تحریم کردند و کارخانه با خطر ورشکستگی روبرو شد. پاسال برای حل این مشکل اسم نوشابه را به اسو (ESO) تغییر داد و با دستور شاه 250 میلیون تومان وام بلاعوض گرفت و تمامی کسانی که مانعی سر راه او بودند دستگیر شدند. چند ماه بعد از افشای بهایی بودن پاسال، تعدادی از بازاریان مومن اقدام به خرید اراضی مقابل کارخانه را کردند و در آنجا مسجدی به نام صاحب الزمان(عج) ایجاد کردند و با پخش بوشور و اعلامیه کوشیدند تا دانش آموزان بازدید کننده را آگاه سازند. مامورین ساواک برای بدست آوردن بهانه ای برای تعطیل کردن مسجد، در عرض چند ماه چندین آتش سوزی در کارخانه ایجاد کردند و فعالان مسجد را مقصر اعلام کردند و مسجد تعطیل شد.

ثابت پاسال با سرمایه بهائیان اولین کارخانه مونتاژ تلویزیون در ایران را ایجاد کرد و اولین فرستنده تلویزیون را وارد ایران کرد. از کارخانه «R.C.A» قطعه می آورد و مونتاژ می کرد و برای حل شائبه آمریکایی بودن آن نام آن را به «R.T.I» تغییر داد. فرستنده تلویزیون ثابت به نام کانال 3 معروف بود و تا سال 1347 مخرب ترین برنامه ها را پخش می کرد.

همچنین ثابت از شاه اجازه گرفته بود که برای کلیه لوازم مورد نیاز فرستنده ها هیچ گونه حقوق گمرکی نپردازد و وارد کردن دستگاه تلویزیون در انحصار او بود و هرکسی که می خواست دستگاه تلویزیون وارد کند،به ازای هر دستگاه بیش از 1000 تومان به ثابت می داد.بعدها قرار شد که ثابت بعد از 11 سال استفاده از فرستنده ها،آن ها را به دولت بفروشد که او هم آن ها را به قیمت روز دو فرستنده نو به دولت فروخت ولی کارکنان بهایی آن برای نفوذ در تلویزیون ایران در آنجا باقی ماندند. بعدها هم در سال 1350 شکایتی تنظیم کرد مبنی بر اینکه وزارت دارایی فقط پول دستگاه ها را داده و برای سرقفلی آن هزینه ای نپرداخته.ولی سرنوشت این شکایت هیچ وقت معلوم نشد.

بعضی از شرکت های متعلق به ثابت پاسال: شرکت ریش تراش فیلیپس، نمایندگی شرکت دارویی اسکوئیب (جابربن حیان کنونی)، نمایندگی شیرینگ آمریکا، شرکت دارویی ریختر آلمان، جانسون اند جانسون آمریکا و ...

ثابت به غیر از امور اقتصادی در کلیه امور تبلیغاتی این فرقه فعالیت داشت و فعالیت های تبلیغاتی زیادی برای بهائیان آفریقای جنوبی کرد. ثابت پاسال و خانواده اش آنقدر برای آمریکا مهم بودند که در موقع انقلاب، سولیوان سفیر کبیر آمریکا با ارائه گزارشی، امنیت آنها را به اطلاع رؤسای خود رساند و آنها را بابت این خانواده صهیونیست مطمئن ساخت.

منبع: بهائیان در عصر پهلوی ها

به قلم:احمد اللهیاری -عضو سابق کانون نویسندگان ایران-

دفتر پژوهشهای موسسه کیهان